ис

I сущ.

1) за́пах, дух

борыны ис сизми — он (букв. его́ нос) не чу́вствует за́паха

авыр ис — тяжёлый дух

шомырт чәчәкләре исе — за́пах черёмухи

2) уга́р, чад || уга́рный

мунчада ис бар — в ба́не чу́вствуется уга́р

башка ис тиде — я угоре́л

3) перен. при́вкус

балык шулпасыннан төтен исе килә — от ухи́ па́хнет ды́мом

•

- ис газы

II сущ.

1) па́мять

аның сүзләре истә калды — его́ слова́ оста́лись в па́мяти

2) созна́ние, чу́вство

исен җуйды — потеря́л созна́ние

3) здоро́вый ум, ра́зум, рассу́док

исемдә барында — пока́ по́мню; пока́ держу́ в па́мяти

исендә башка нәрсә — его́ ум за́нят други́м

исеңдә барда, итәгеңне яп — (посл.) пока́ не по́здно, сде́лай свои́ дела́

4)

а) в ф. исемдә я хорошо́ по́мню;

б) в ф. исеңдәме? а ты по́мнишь? а по́мнишь, когда́

5) в ф. исемдә название игры для проверки и укрепления памяти

••

- ис аву

- ис алу
- ис җыю
- ис керү
- ис китәрү
- ис китмәгәндә
- ис китмәстән
- ис китү
- исе дә калмау
- исе дә китми
- исең киткән икән
- исең киткән иске чикмән итәгенә
- исе дә юк
- исеңдә юк
- истә дә юк
- искә алмыйча үтү
- искә алу
- искә алынган
- искә кереп чыкмады
- искә килү
- искә китерү
- искә төшерү
- искә төшү
- истә кала торган
- истә тоту
- истән чыгу
- истән чыгару
- истән яздыру
- истән язу
- истән таю
- истән язып
- истән язар дәрәҗәдә